ماده ۱۴ـ مأخذ محاسبه مالیات، بهای کالا یا خدمت منـدر
ج در صورتحسـاب خواهـد بـود . در مـواردی کـه صورتحساب موجود نباشد و یا از ارائه آن خودداری شود و یا به موجب اسناد
و مدارک مثبته احراز شـود کـه ارزش مندرج در آنها واقعی نیست، مأخذ محاسبه مالیات بهای روز کالا یا
خدمت به تـاریخ روز تعلـق مالیـات میباشد.
تبصره ـ موارد زیر جزء مأخذ محاسبه مالیات نمیباشد:
الف ـ تخفیفات اعطائی؛
ب ـ مالیات موضوع این قانون که قبلاً توسط عرضه کننده کالا یا خدمت پرداخت
شده است؛
ج ـ سایر مالیاتهای غیر مستقیم و عوارضی که هنگام عرضه کالا یا خدمت به
آن تعلق گرفته است.
ماده ۱۵ ـ مأخذ محاسبه مالیات واردات کالا، عبارت است از ارزش گمرکی کالا (قیمت
خرید، هزینه حمل و نقل و حق بیمه) به علاوه حقوق ورودی (حقوق گمرکی و سود بازرگانی) مندرج
در اوراق گمرکی.
تبصره ـ مأخذ محاسبه مالیات واردات خـدمت، عبـارت اسـت از معـادل ارزش
ریـالی مربوطـه بـه مـا بـه ازاء واردات خدمت مزبور.
ماده ۱۶ ـ نرخ مالیات بر ارزش افزوده، یک و نیم
درصد (1/5%) میباشد. 3
تبصره ـ نرخ مالیات بر ارزش افزوده کالاهای خاص به شرح زیر تعیین میگردد:
۱ ـ انواع سیگار و محصولات دخانی، دوازده درصد
(۱۲(%؛
۲ ـ انواع بنزین و سوخت هواپیما، بیست درصد (۲۰(%؛
3- نرخ مالیات و عوارض ارزش افزوده مجموعاً با توجه به قانون برنامه پنجساله
پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، سالانه یک درصـد افـزایش مـی یابـد بـه گونه ای که در پایان برنامه مذکور نرخ آن به هشت درصد (%8) افزایش یابد. رجوع شود بـه تبصـره (۲) مـاده (۱۱۷) قـانون برنامـه پنجسـاله پـنجم توسـعه جمهوری اسلامی ایران ، پیوست شماره (۱۳) همین کتاب
ماده ۱۷ـ مالیاتهایی که مؤدیان در موقـع خریـد کـالا یـا
خـدمت بـرای فعالیتهـای اقتصـادی خـود بـه اسـتناد صورتحسابهای صادره موضوع این قانون پرداخت نمودهاند،حسب مورد از مالیاتهای
وصول شـده توسـط آنهـا کسر و یا به آنها مسترد میگردد. ماشین آلات و تجهیزات خطوط تولید نیز
از جمله کالای مورد استفاده بـرای فعالیتهای اقتصادی مؤدی محسوب میگردد.
تبصره ۱ ـ در صورتی که مؤدیان مشمول حکم این ماده در هر دوره مالیـاتی اضـافه
پرداختـی داشـته باشـند، مالیات اضافه پرداخت شده به حساب مالیات دورههای بعد مؤدیان منظـور خواهـد
شـد و در صـورت تقاضـای مؤدیان، اضافه مالیات پرداخت شده از محل وصولیهای جاری درآمد مربوط، مسترد
خواهد شد.
تبصره ۲ ـ در صورتی که مؤدیان به عرضه کالا یا خدمت معاف از مالیات موضوع این
قـانون اشـتغال داشـته باشند و یا طبق مقررات این قانون مشمول مالیات نباشند، مالیاتهای پرداخت
شده بابت خرید کالا یا خـدمت تـا این مرحله قابل استرداد نمیباشد.
تبصره ۳ ـ در صورتی که مؤدیان به عرضه توأم کالاها یا خدمات مشمول مالیات و معاف
از مالیـات اشـتغال داشته باشند، صرفاً مالیاتهای پرداخت شده مربوط به کالاها یا خدمات مشمول
مالیات در حساب مالیاتی مؤدی منظور خواهد شد.
تبصره ۴ ـ مالیات بر ارزش افزوده و عوارض پرداختی مؤدیان بابت کالاهای خاص موضوع
تبصره ماده (۱۶) و بندهای (ب)، (ج) و (د) ماده (۳۸) این قـانون، صـرفاً در مراحـل واردات، تولیـد و توزیـع مجـدد آن کالاهـا توسط واردکنندگان، تولیدکنندگان و توزیع کنندگان آن، قابل کسر از مالیاتهای
وصول شده و یا قابل استرداد به آنها خواهد بود.
تبصره ۵ ـ آن قسمت از مالیاتهای ارزش افزوده پرداختی مؤدیان که طبق مقـررات ایـن
قـانون قابـل کسـر از مالیاتهای وصول شده یا قابل استرداد نیست، جزء هزینههای قابل قبول موضوع
قانون مالیاتهای مستقیم محسوب میشود.
تبصره ۶ ـ مبالغ اضافه دریافتی از مؤدیان بابت مالیات موضوع این قانون، در صـورتی
کـه ظـرف سـه مـاه از تاریخ درخواست مؤدی مسترد نشود، مشمول خسارتی به میـزان دو درصـد (2%) در مـاه نسـبت بـه مبلـغ مـورد استرداد و مدت تاخیر خواهد بود.
تبصره ۷ ـ مالیاتهایی که در موقع خرید کالاها و خدمات توسط شهرداریها و دهیاریها
برای انجام وظـایف و خدمات قانونی پرداخت میگردد، طبق مقررات این قانون،
قابل تهاتر و یا استرداد خواهد بود.